EGLISE SAINT-PIERRE À CHANGÉ

Vroege kerk en parochiekerk van St Peter: De stichting ervan in de eerste eeuwen van het christendom door de heilige Thuribe, metgezel van de heilige Julien (eerste bisschop van Le Mans) markeert het belang van Changé (Cambiacus) in de Gallo-Romeinse tijd (schelpenkist van zandsteen bij de kerk). De heilige Aldric, bisschop van Le Mans in het midden van de 9e eeuw, stichtte de primitieve kerk, die onder Karel de Kale (860-865) werd geplunderd en platgebrand. Een tweede kerk, gewijd aan Sint Pieter, werd gebouwd in de Romaanse periode rond 1100, en werd bediend door de Benedictijnen van Evron. De kerk heeft een koorgewelf in breuksteen dat rust op ronde zuilen van Roussard zandsteen. De vloer van het schip is geplaveid met grafstenen, waarvan er twee te zien zijn bij het chevet (1754), aan de buitenkant. Muurschilderingen in het koor werden ontdekt tijdens werkzaamheden in 1852 Tot de Franse Revolutie bestonden er drie klokken, waarvan alleen de grote, de Marie-Jeanne Geneviève (petekind van de hertog de la Trémoille, graaf van Laval, beschermheilige van de parochie), gezegend in 1754, nog bestaat. De biechtstoel in het zuidelijke dwarsschip dateert van 1767 (datum en initialen van pastoor Pierre Rousseau op het ijzerwerk van de deur). De huidige neogotische Sint-Pieterskerk werd tussen 1869 en 1879 gebouwd door de architecten Renous en Boutreux omdat de in de 12e eeuw herbouwde kerk te klein was De eerste steen voor het nieuwe gebouw werd gelegd op 23 september 1869 en de bouw besloeg de oude kerk en het oude kerkhof. Het schip werd gebouwd in 1870, het koor en transept in 1871-72. Het werd voltooid in 1872 en de gewelven van het schip werden afgewerkt in 1879 met de installatie van een ijzeren frame omdat de grond onstabiel was. De toren werd nooit voltooid, noch werd hij bekroond met de geplande stenen spits. De gebrandschilderde ramen werden tijdens de Tweede Wereldoorlog vernield. Het geheel werd aan het eind van de 20e eeuw gerestaureerd. Het interieur is eveneens in de zuivere neogotische stijl: ribgewelven op ribbenkruisingen, ribben die op plantaardige kapitelen vallen en zuilen met 3 fasces van een enkele straal. Het meubilair is eveneens in neogotische stijl (hoogaltaar en altaarstuk van de Heilige Jozef en de Maagd)