LE BOULEVARD DE L'OCEAN

Erosie van de kust Geconfronteerd met de talrijke aanvallen van de zee werd in 1851 een syndicaat voor kustverdediging opgericht. In 1800 waren de duinen nog 50 cm tot 3 m hoog. Maar in 1889 waren er tussen Le Pré-Vincent en Lyarne geen duinen meer die die naam waardig waren. Dijken en kribben zijn altijd gebouwd en herbouwd om de kwelders, de stad en de inwoners van Les Moutiers te beschermen. Het was eerst in de Middeleeuwen dat de kwelderbezitters hun eigendom probeerden te beschermen door dammen van kiezelstenen en stenen te bouwen. Pas in de 18e eeuw werd begonnen met echte kustverdedigingswerken. De geschiedenis van de dijk: Boulevard de l'Océan Na de stormen van 1938 besloten de Ponts et Chaussées een dijk aan te leggen tussen Coëf-Barreau en Pré-Vincent. Vanwege de hoge kosten werd een kleidijk gebruikt, die snel beschadigd raakte. Vervolgens werd hij versterkt met palen, takken en stenen en werden er 6 kribben voor de dam geplaatst. Deze werd in 1845 weggespoeld. In 1855 werd een nieuwe dijk gebouwd en bekleed met aarde en droge stenen, en er werden nieuwe kribben geplant, maar dit was nog steeds niet voldoende. In 1880 werd hij herbouwd met een gemetselde bekleding: het werd de Maincelle golfbreker. In 1889 waren er slechts 4 huizen waarvan de eigenaars vroegen om een begaanbare weg langs de zandige dijk om hun eigendom te bedienen. In 1933 werd de weg een "rijbaan" met verkeersbeperkingen volgens het gewicht van de voertuigen. In 1962 werd de weg verlengd van het dorp naar de coëf-barreau. Tussen de twee oorlogen waren er op het kruispunt van de boulevard en de Avenue de la Mer twee "discotheken" die "buitenlanders" aantrokken en een casino. Dit casino was in feite slechts een hotel dat werd vervangen door de openbare meisjesschool die in 1923 en 1960 afbrandde. *Uittreksels uit het boek "Flâneries aux Moutiers-en-Retz" van Monique Albert. De laatste "grote" storm was de storm Xynthia in 2010. De zee zette de huizen aan de boulevard onder water, vernietigde vele visserijen en zette een deel van de stad onder water. In totaal kwamen 200 huizen onder water te staan. Sindsdien is er veel werk verzet: de dijk is volledig heringericht. De lage muur aan de zeekant is verhoogd, met een zogenaamde 'sea-catcher' vorm langs de hele boulevard de l'océan. De achterwanden werden uitgevoerd in zichtbare steen om het "karakter" van deze ruimte te behouden. Deze voor voetgangers gereserveerde wal is nu een genot voor wandelaars. De kribben De gemeente Moutiers-en-Retz, gelegen op de bodem van de baai van Bourgneuf, strekt zich uit over 6 kilometer kustlijn en is eerder aan de zijkant dan aan de voorkant blootgesteld aan de zee. Daardoor staan de golven, aan het einde van hun koers, merkwaardig schuin. Het resultaat: deze helling van de stromingen zou de stranden hebben weggevaagd als er geen houten kribben waren geplaatst om het zand vast te houden. Vandaag zijn er ongeveer 80 kribben. Ze dienen om de golven te breken en zo de stranden te beschermen. Deze kribben hebben een effect veroorzaakt dat een van de bijzonderheden van Les Moutiers is: aan het einde van deze houten vlechten heeft de oceaan een lang tapijt van blauwe modder uitgerold. Een ander effect van deze "vervetting" van het strand is de opwarming van het water wanneer het over het zand stroomt. Sinds 2006 is het Natura 2000-gebied betrokken bij een verstandig programma voor het schoonmaken van de stranden. De stranden worden tijdens het zomerseizoen handmatig schoongemaakt om de fauna en flora te beschermen. Schoonmaken met mechanische apparatuur is in de hele gemeente verboden. Zo wordt de biodiversiteit gerespecteerd.