L'HISTOIRE DU PORT DU COLLET

In de 12e eeuw had de zee de oorspronkelijke contouren van Bourgneuf verlaten en zich verder in zee teruggetrokken. Hierdoor ontstond een eilandje midden in het moeras: de Collet was geboren. Dit eilandje werd waarschijnlijk gevormd door het samenkomen van twee stromen: de Millac-monding die Prigny met de oceaan verbond en de tweede stroming afkomstig van het water dat terugstroomde uit Bourgneuf. Op een zeekaart van 1313 vinden we voor het eerst de vermelding van Le Collet in Bourgneuf, de gemeente waaraan Le Collet was verbonden. Le Collet was een belangrijke exporteur van zout, dat werd geproduceerd in de zoutpannen langs de kust. De reputatie van het zout uit Le Collet was al lang gevestigd. De Noormannen kozen onze kust voor hun eerste landing. Ze hadden onze zoutwerken nodig. Zout was toen even belangrijk als olie tegenwoordig. Maar het was vooral na de Honderdjarige Oorlog dat Le Collet een hoge vlucht nam. Aan het eind van de 15e eeuw laadden meer dan 200 schepen in de baai van Bretagne voor de Oostzeehavens, die grote afnemers van zout waren. Le Collet is in feite de voorhaven van Bourgneuf die te veel was dichtgeslibd. Deze activiteit zorgde voor een welvaart die nog tot uiting komt in de laatste mooie rederswoningen die in Bourgneuf-en-Retz werden gebouwd. Le Collet was de belangrijkste exporteur van zout in Frankrijk, of in ieder geval in Bretagne in die tijd (1532: aansluiting bij het koninkrijk Frankrijk). Geleidelijk aan leidde de verzanding van de baai tot het einde van de export van zout vanuit de Port du Collet (rond de 18e eeuw). Tegenwoordig is Le Collet een schilderachtige oesterhaven met enkele plaatsen voor de pleziervaart. De sluis van Collet De sluis, de laatste wal voor de oceaan, werd meer dan 100 jaar geleden gebouwd. In 1995 dreigde hij in te storten. Het werd dringend noodzakelijk hem te herbouwen voordat het zeewater de moerassen zou binnendringen. In 1997 werd begonnen met de heraanleg van de haven, de wegen en de waterwegen. Het doel was de monding van de Falleron en de Millac af te dammen om de uitbreiding van de jachthaven mogelijk te maken. De sluis werd afgebroken en een efficiëntere sluis werd iets verder stroomopwaarts in de moerassen gebouwd. De deur en het mechanisme van de oude sluis zijn opnieuw gemonteerd op de binnenplaats van het Musée du Pays de Retz in Bourgneuf-en-Retz/Villeneuce-en-Retz, om een herinnering aan dit monument te bewaren. De oude sluis is nu vervangen door een loopbrug die een prachtig uitzicht biedt op de baai van Bourgneuf. Het huis van de sluiswachter Gebouwd in 1881, tegelijk met de oude sluis, diende het als woning voor de sluiswachter. Het café was erg populair bij vissers, zoutwerkers, maar ook bij schrijvers en dichters. Vandaag is het sluiswachtershuis een restaurant dat gewaardeerd wordt om zijn omgeving.