Chapelle tétraconque Saint-Ulrich et ses fresques

De kapel Saint-Ulrich ligt in het centrum van het dorp Avolsheim, vlakbij de wijnroute van de Elzas, op ongeveer 20 km van Straatsburg De kapel van Avolsheim is het oudste nog bestaande heiligdom in de Elzas uit de Karolingische tijd, aangezien archeologisch onderzoek uit 1967 het mogelijk heeft gemaakt de bouw van deze tetraconische kapel in de 9e eeuw te plaatsen. Deze kapel, gelegen aan de rand van de oude Romeinse weg van de Vogezen Piemonte, heeft een centraal plan, in de vorm van een klavertje vier (4 apsidiolen) en wordt overdekt door een koepel. De achthoekige klokkentoren met zijn mooie betegelde spits en zijn afwisselend eenvoudige en gemetselde ramen werd in de romaanse periode toegevoegd. Aan de noordzijde bevindt zich een rijk versierd raam met een deur naar de klokkentoren. In 1774 werd St. Ulrich de parochiekerk van het dorp. Een schip en koor werden toegevoegd, waarbij de oostelijke apsidekapel werd verwijderd om deze in lijn te brengen met de muren en de doorgang naar het schip te openen. Omdat ze te klein was geworden, werd in 1911 de neoromaanse kerk Saint-Materne ernaast gebouwd. Deze toevoegingen werden iets later afgebroken (het schip en het koor van Saint-Ulrich) om alleen het oude gedeelte te behouden (de resten op de grond laten nog steeds toe de indeling van de oude kerk te zien). In de kapel bevinden zich fresco's uit de 12e eeuw die tot 1968 verborgen bleven. Het was waarschijnlijk tijdens de Reformatie dat ze met witkalk werden bedekt. Drie kleuren, groen, rood en oker, overheersen. Helaas zijn ze door hun gebrekkige staat moeilijk leesbaar. De koepel toont een sterrenhemel met de Heilige Drie-eenheid, God de Vader en de Zoon. Op de trommel staan de vier evangelisten. In het onderste gedeelte zijn vier schilderingen gescheiden door vier Romaanse ramen. Ze ondergingen een grondige restauratie in de 15e eeuw. In de 19e eeuw nam men aan dat de kapel een voormalige doopkapel was vanwege de cirkelvormige plattegrond. Een archeologisch onderzoek in 1937 bracht alleen het bestaan van de opvulling en oudere grond aan het licht. Bezoeken voor groepen op reservering bij de Dienst voor Toerisme