Canal de la Bruche

Het kanaal van Bruche is een belangrijk element in de bouw van de Citadel van Straatsburg, die de stad Wolxheim verbindt met de Europese hoofdstad. Deze 20 kilometer lange waterweg met elf sluizen van elk 48,5 bij 4,5 meter werd op 13 augustus 1682 in gebruik genomen. Het Canal de la Bruche of Canal Vauban was oorspronkelijk bedoeld om zandsteen van de koninklijke steengroeven in Soultz-les-Bains en Wolxheim naar Straatsburg te vervoeren. Op 30 september 1681 gaf Straatsburg, een vrije stad in het Duitse Rijk, zich over aan Franse troepen. Om de verdediging van de stad te organiseren besloot Lodewijk XIV, koning van Frankrijk, een citadel voor Straatsburg te bouwen. De plannen werden opgesteld door Vauban en het gebruikte materiaal was zandsteen dat via een kanaal werd vervoerd. In die tijd was er voortdurend verkeer van schuiten die door mannen, ezels of paarden werden getrokken vanaf het jaagpad op de rechteroever. Het werk was niet eenvoudig, aangezien het kanaal een helling van 29 m heeft. Om het kanaal te voeden moest de Bruche zich bij Avolsheim bij de Mossig aansluiten, via een geul gegraven door het Champagne Regiment. Het was bij deze rivierkruising dat de grote sluisdeuren, ook bekend als de "grand reversoir", werden gebouwd om het debiet van het Bruchekanaal te regelen. Een vispassage ligt nu op een steenworp afstand. Na de voltooiing van de citadel van Straatsburg kreeg het kanaal in de volgende twee eeuwen een andere bestemming. Het werd gebruikt om de inwoners van Straatsburg van brandhout te voorzien. Vanuit de bossen van de Vogezen werd het hout de Bruche afgedreven en in Avolsheim op schuiten geladen. Andere dorpen zoals Achenheim en Hangenbieten voorzagen de stad van bakstenen en dakpannen. Er werden talloze omleidingen aangelegd om landbouwgrond te irrigeren. Tegelijkertijd maakten molens gebruik van de hydraulische kracht van het kanaal. In concurrentie met de ontwikkeling van andere transportmiddelen, zoals de spoorweg, namen de activiteiten in de 20e eeuw geleidelijk af. Het voormalige jaagpad werd tussen 1986 en 1988 door de Algemene Raad van Bas-Rhin veranderd in een fietspad, waardoor het mogelijk werd om naar Straatsburg te fietsen. Wie deze route neemt, kan vissers en een heleboel gevederde en harige dieren tegenkomen (wilde eenden, meerkoeten, ijsvogels, ooievaars, blauwe reigers, paarden en koeien, knechten, eiken gaaien, passerines, enz.) Bewonder onderweg de vele gerestaureerde wasplaatsen en sluizen (genummerd van 1 tot 11 van stroomopwaarts naar stroomafwaarts).