Eglise des Jésuites

De Jezuïetenkerk is een belangrijk element van de middeleeuwse stad Molsheim. Het ligt aan de wijnroute van de Elzas, op ongeveer twintig kilometer van Straatsburg. Het symbool van de Contrareformatie Bisschop Jean de Manderscheid, de belangrijkste onderzoeker van de Contrareformatie in de Elzas, verwelkomde de Jezuïeten in Molsheim in 1580 en schonk hen de kapel en het ziekenhuis dat in 1316 was gebouwd door Jean de Dürbheim, de eerste bisschop-administrateur van de stad. Zonder dralen stelden zij hun college open voor leerlingen uit Molsheim en omgeving, en met name uit Straatsburg. Vanaf 1608, toen de gebouwen als geheel te krap bleken, begon de nieuwe bisschop, aartshertog Leopold van Habsburg, broer van keizer Ferdinand II, met de bouw van een groot, ruimer en overzichtelijker college. Op 15 november 1614 besloot hij een nieuwe kerk te bouwen, die hij imposant wilde maken om de macht van het katholicisme te demonstreren tegenover het alomtegenwoordige protestantisme in Straatsburg. Christophe Wambser werd belast met de leiding van het project en Jean Isfording, een jezuïtische rector van de hogeschool van Molsheim, had de leiding over de werkzaamheden. De eerste steen werd gelegd in februari 1615 en twee jaar en negen maanden later was het gebouw voltooid. In 1765, toen de jezuïetenorde werd opgeheven, ging het college in Molsheim over in handen van de seculiere geestelijkheid tot 1791. In dat jaar werd de jezuïetenkerk de parochiekerk onder het beschermheerschap van Sint-Joris, omdat de oude kerk dreigde in te storten. In de ogen van sommige waarnemers wordt de kerk beschouwd als de belichaming van een geslaagde hybride constructie door de jezuïeten in laatgotische stijl. Hij wordt beschouwd als een van de grootste kerken van de Elzas, na de kathedraal van Straatsburg, en is verbazingwekkend door zijn helderheid en omvang: 61,50 meter lang en 21,50 meter breed, met een hoogte van 20 meter in het schip. Het licht, voor de jezuïeten het symbool van het Woord van God, stroomt het gebouw binnen door de drie rijen met bogen versierde ramen. Tegenwoordig contrasteert de soberheid van het schip, dat in 1970 tijdens een restauratie werd verfijnd, met de stucdecoraties en de schilderingen van de twee dwarskapellen. Om binnen te kijken Zuidelijke kapel of kapel van de Maagd Deze kapel staat op de plaats van de voormalige kapel van het Hospitaal van Sint Maria, gesticht in 1316. Bijzonderheden: schilderijen en fresco's (1648) die het leven van Christus uitbeelden, stucwerk (1630), originele sluitsteen (1316), ligstoel van Johannes van Dürbheim. Noordkapel of Sint Ignatiuskapel Oorspronkelijk de Kruiskapel. Voltooid in 1622 voor de heiligverklaring van Ignatius van Loyola, stichter van de Sociëteit van Jezus (1540). Details: schilderijen met het leven van de heilige, de doopvont (1624) uit de voormalige parochiekerk van Saint-Georges, een plaat ter herinnering aan de verkiezing van Guillaume de Diest, bisschop van Straatsburg, in 1394, en aan weerszijden twee grafstenen van edelkinderen (1402 en 1411), beelden van de vier evangelisten. Koor Dit driezijdige koor wordt van het middenschip gescheiden door een triomfboog ondersteund door vier leeuwen. Het altaar (19,50m x 11m) werd rond 1865 vervangen door een neogotisch hoogaltaar. Details: Grote gebrandschilderde ramen waarvan het middelste (Petit Gérard-1865) de heilige Odile, patroonheilige van de Elzas, de heilige Léger, bisschop van Autun, de heilige Léon IX, Elzasser paus van 1049 tot 1054, de heilige Richarde, stichter van de abdij van Andlau, voorstelt. Orgaan Gebouwd in 1781 door Jean André Silbermann. Het is de enige in de Elzas met een volledig 4-octaafs echoklavier. Zij-altaren Altaar van Johannes de Doper met een voorstelling van de doop van Christus, kruisaltaar met het antependium dat herinnert aan de tocht van het kruis van Niedermunster. Meubilair Achter in de kerk staan nog slechts twee renaissancebanken, fijn gesneden deuren naar de galerijen en de toren (1618), ingangsportaal en sacristieportaal in Duitse renaissancestijl, preekstoel (1631) die de Schrift en het Woord symboliseert. Graves In de kerk liggen veel Jezuïeten begraven, en in het schip zijn enkele grafstenen zichtbaar. Noordelijke ingang Het kartuizerkruis werd in 1598 naar Molsheim overgebracht toen de kartuizermonniken zich daar vestigden. Het werd na de revolutie op de gemeentelijke begraafplaats geplaatst en in 1970 verplaatst naar de huidige locatie om het tegen de elementen te beschermen. Buiten De Olijfberg vanaf het Charterhouse (16e eeuw). Bezoeken voor groepen op reservering bij het toeristenbureau