Vernissage de l'exposition "Le souffle continu" de Mathis Collins

De kunst van Mathis Collins is geworteld in de geschiedenis van populaire kunsten en ambachten: kermiskunst, schragentheater, poppenspel en straatmuziek. Historisch gezien ontwikkelden deze uitdrukkingswijzen zich in Frankrijk als een alternatief voor de controle die de politieke macht uitoefende over het artistieke leven. Nomadisch en oneerbiedig vertegenwoordigden ze een eiland van uitbundigheid en creativiteit, noodzakelijk om de censuur te omzeilen, waar Mathis Collins zijn praktijk op baseert. Vandaag de dag combineert zijn praktijk performance, poëzie, het organiseren van participatieve kunstworkshops en polychrome houtsculptuur, waarvoor hij een reeks autodidactische technieken heeft ontwikkeld. Voor deze tentoonstelling maakt de kunstenaar een nieuw werk dat geïnspireerd is op een emblematisch object van de kermiskunst, het draaiorgel, dat in de negentiende eeuw veel gebruikt werd door straatmuzikanten om populaire liedjes en gerechtelijke verzuchtingen te verkondigen. Dit mechanische instrument, waarvoor geen muzikale kennis nodig is om het te bedienen, is nauw verbonden met de eerste stappen van populaire kunsteducatie in de negentiende eeuw, waardoor de plattelandsbevolking en de arbeidersklasse in contact kwamen met een breed spectrum van muziek. Opgevat als een perfecte analogie van het menselijke vocale systeem, dankzij de continue ademhaling, inspireerde het Mathis Collins tot een visuele en geluidsinstallatie waarin de kunstenaar voor het eerst zelf de muziek componeerde, getranscribeerd op een geperforeerde kaart die voor de tentoonstelling werd geproduceerd. Deze installatie staat in dialoog met een groep werken die kenmerkend zijn voor de recente praktijk van de kunstenaar: houten bas-reliëfs bewoond door groteske figuren en situaties, waarin Mathis Collins zichzelf ensceneert in een oefening in zelfspot met een zweem van maatschappijkritiek.