LES RÉFUGIÉS

In 1914 had Bar-le-Duc ongeveer 14.000 inwoners en 3.000 soldaten. Zodra de oorlog was verklaard, verloor de stad haar garnizoen en haar gemobiliseerde mannen. De bevolking nam echter sterk toe door de installatie van talrijke legerdiensten en de komst van duizenden vluchtelingen. In september 1914 waren het vooral Belgen en inwoners van het Noord-Meusien die te voet of in wagens vluchtten voor de Duitse opmars. Toen de Duitsers in 1916 Verdun aanvielen, vluchtten de inwoners van alle bedreigde plaatsen op hun beurt. In juli 1918, ten slotte, trok een derde golf emigranten vanuit de Argonne de stad in, toen de Amerikanen in deze regio een beslissend offensief lanceerden. Een groot deel van de vluchtelingen kwam alleen door Bar-le-Duc, maar zij moesten zo goed mogelijk gevoed en opgevangen worden. Anderen, misschien duizend, vestigden zich meer permanent. We moeten voor hen asiel, voedsel en middelen vinden als alles ontbreekt. Een van deze vluchtelingen, zeker de meest prestigieuze, was Mgr. Ginisty, bisschop van Verdun, die zich in februari 1916 in Bar-le-Duc vestigde toen zijn stad werd geëvacueerd. De kerk Notre-Dame in Bar-le-Duc werd zijn kathedraal.