LA PLACE EXELMANS

Gebouwd op het voormalige slachthuisplein kreeg het plein in 1874 de naam Remy-Joseph-Isidore Exelmans. Het werd tussen 1878 en 1901 omgedoopt tot Place Thiers en kreeg zijn naam weer terug na de plaatsing van het standbeeld van Émile Peynot, als eerbetoon aan de maarschalk die in de nabijgelegen Rue Bar-la-Ville werd geboren. In overeenstemming met de stedelijke herstructurering van Baron Haussmann in Parijs werd in 1858 op de rechteroever van de Ornain een regelmatig plein aangelegd, aan één kant geflankeerd door flatgebouwen. Het varkensslachthuis, dat deze ruimte voorheen bezette, werd overgebracht naar de rue du Port en vervolgens naar de chemin de Popey. De Caisse d'Épargne betrok in 1907 een nieuw gebouw aan de oostkant van het plein. Het is het werk van Charles Royer, die ook de gevel van de prefectuur ontwierp, en past in de historistische trend van het einde van de 19e eeuw historicistische trend van de late 19e eeuw. Net als de voorgevel van de prefectuur op het Reggio plein zijn de hoge leistenen daken met monumentale schoorstenen en dakkapellen, de frontons en de glasramen kenmerkend voor de neorenaissance stijl. Aan weerszijden herinneren twee opschriften aan het belang dat de instelling hechtte aan sparen en werken. Het gebrek aan sanitaire voorzieningen in particuliere woningen, gekoppeld aan een groeiende zorg voor hygiëne, leidde tot de bouw van particuliere en openbare badhuizen. Charles Royer bouwde in 1888 een privé-vestiging aan de Quai Sadi-Carnot (nu de Chambre de Métiers), terwijl de Caisse d'Épargne twee huizen kocht aan het Exelmansplein om er in 1914 een tweede hydrotherapiecentrum te bouwen, ontworpen door Edmond Royer. Het werd een groot succes, waardoor het in 1933 moest worden uitgebreid. In 1945 werd het gesloten en omgevormd tot een jeugdcentrum en vervolgens tot een medisch-psychologisch centrum. Het in 1898 door Emile Peynot, bijgestaan door zijn leerling Léon Roussel, vervaardigde standbeeld, dat oorspronkelijk in het midden van het plein stond, brengt hulde aan maarschalk Exelmans (1775-1852). Deze laatste is staand afgebeeld, in ceremoniële kleding, met zijn hand op het gevest van zijn zwaard. De gegraveerde inscripties op het voetstuk zijn militaire diensten betreffen. De bronzen Renommée die het onderste deel van de van het voetstuk werd omgesmolten in 1941.