CIMETIÈRE SAINT-HILAIRE

De begraafplaats van Marville ligt op de heuvel Saint-Hilaire, de oorspronkelijke plaats van het dorp voordat het zich vestigde op de rotsachtige uitloper op de andere oever van de Crédon. De begraafplaats wordt bereikt via een pad van meer dan 500 meter. Eenmaal voorbij de poort van het kerkhof leidt een pad naar de kerk Saint-Hilaire uit de 12e eeuw, de oorspronkelijke kerk van Marville voordat de kerk Saint-Nicolas werd gebouwd. Het pad loopt langs de voormalige begraafplaatswachterswoning aan de linkerkant en de voormalige tuin ervan aan de rechterkant, waar nu de nieuwe begraafplaats ligt. Verder naar rechts is het ossuarium. In Marville woonden rijke kooplieden en hertogelijke officieren die de provoost van Luxemburg en Lotharingen vertegenwoordigden. Tijdens hun leven lieten zij in het dorp luxueuze hotels bouwen en richtten zij monumenten van dezelfde status op boven hun graven voor het nageslacht, want alleen adellijke families of weldoeners van de parochie konden in of bij de kerk van Saint Hilaire worden begraven Pas in 1875 en door tussenkomst van een inspecteur van de Monuments Historiques werden de oudste en interessantste grafmonumenten in veiligheid gebracht in de kerk van Saint-Hilaire, die sindsdien is omgevormd tot een verbazingwekkend lapidair museum. Het ossuarium werd gebouwd aan het eind van de 15e of 16e eeuw. Het was bedoeld om de schedels en botten te verzamelen die werden opgegraven telkens wanneer een nieuw graf werd geopend. Van de vijf- tot zeshonderd die momenteel in Lotharingen staan, zijn er vandaag de dag nog maar een dertigtal over. Die van Marville is de enige die nog in de Maas bewaard is gebleven. Een bord op de gevel vermeldt dat het 40.000 schedels bevat. Na de ontmanteling en hermontage van deze schedels tussen 2015 en 2021 om de restauratie van het gebouw mogelijk te maken, werden echter slechts 6.000 schedels en complete overblijfselen van de overledenen geteld, wat ongeveer 40.000 botten vertegenwoordigt, wat zeker de verwarring verklaart.