LE PONT STANISLAS

De Stanislasbrug Mirecourt is altijd gescheiden geweest, sinds vele eeuwen, door de "Madon", een rustige rivier die veel recreatie mogelijk maakt, wandelingen, vissen, enz., maar die zijn nadelen heeft voor de bewoners wanneer hij overstroomt. Om de vestiging van ambachtslieden en de uitbreiding van de bevolking op de linkeroever van deze rivier, die in normale tijden zeer ondiep is, te vergemakkelijken, waren houten loopbruggen gebouwd, maar deze waren niet bestand tegen de snelle stijging van het waterpeil, evenmin als een stenen bouwwerk dat de voorstad met de stad verbond, dat in 1572 werd verwoest en in 1578 iets verder stroomopwaarts werd herbouwd. In 1685 werd de brug opnieuw weggespoeld en herbouwd in steen (deze liet de doorgang naar de molen toe), maar ze was niet bestand tegen de overstromingen van 1734. In 1734 werd de brug opnieuw weggespoeld in een gedenkwaardige overstroming, samen met alle andere bruggen in de omgeving. Het was toen dat de hertog van Lotharingen, Stanislas Leszczynski, die de ingenieur Le Pan ter plaatse stuurde, in 1747 op eigen kosten dit prachtige bouwwerk met zijn 5 bogen liet bouwen, dat sindsdien alle overstromingen heeft weerstaan en dat we nog steeds kunnen bewonderen, vandaar de naam Stanislasbrug, die in 1982 als historisch monument werd geclassificeerd.