MOULIN DE SARREINSMING

Sarreinsming, gelegen op de steile hellingen van de rechteroever van de Saar, is een voormalig dorp van boeren en wijnboeren, dat is uitgegroeid tot een charmante woongemeenschap. Er zijn sporen van prehistorische bewoning ontdekt (uitgehouwen vuurstenen en de aanwezigheid van tumuli in het Grosswald). Archeologische opgravingen van de laatste decennia hebben het bestaan van een belangrijk Gallo-Romeins centrum aan het licht gebracht, aan een Romeinse weg die naar Bliesbruck liep en vervolgens door het dal van Blies naar Deux-Ponts. Tegenover de twee boerderijen van Wiesing in het Grosswald werden de resten van een vrij grote Gallo-Romeinse villa blootgelegd, met onder meer een badhuis en een netwerk van afvoerkanalen. Vlakbij hebben opgravingen op de Heidenkopf-site het bestaan van een Gallo-Romeinse stad (vicus) met een ambachtswijk en een muntplaats aan het licht gebracht. In het Lehwald is een Romeinse stenen brug te zien Als onderdeel van het hertogdom Lotharingen wisselde Sarreinsming tussen de 13e eeuw en de Revolutie regelmatig van landsheer. Het dorp en zijn kasteel uit de 13e eeuw werden volledig verwoest tijdens de Dertigjarige Oorlog. Van de reconstructie uit de 18e eeuw is een volledig gerestaureerde tweekronige molen overgebleven, die nu een natuurlijk aangenaam terrein verfraait. In het dorp draagt een huis het opschrift << Horreum St. Walfrod >>: dit is het gebouw waarin de tienden werden opgeslagen. De kerk in schuurstijl van St. Cyriacus werd gebouwd in 1824 en verbouwd in 1894.