COMMUNE DE CHATEAU-SALINS

Château-Salins, deze rustige onderprefectuur, dankt zijn naam aan de zoutbronnen die aan het begin van de 16e eeuw werden ontdekt en die tot 1826 werden geëxploiteerd, en aan het versterkte kasteel dat de hertog van Lotharingen, Raoul, meteen liet bouwen om ze te beschermen (1327). De bisschoppen van Metz, die deze rijkdom ook wilden exploiteren, lieten op korte afstand een tweede kasteel bouwen, Beaurepaire genaamd. Conflicten tussen beide heren bleven niet uit en uiteindelijk verdween het Château des Evêques tegen het einde van de 14e eeuw. De hertogelijke vesting, gelegen ten oosten van het huidige Place des Salines, bleef grotendeels intact tot het begin van de 19e eeuw. De zoutmijn (niet toegankelijk voor bezoekers), gelegen in het stadscentrum, functioneerde tot 1826 als staatszoutmijn. In 1894 werd ten zuiden van de stad een modernere exploitatie hervat, die uiteindelijk in 1940 werd stopgezet. De site van Aux Salines werd omgevormd tot een openluchtbasis. De gemeente, waarvan de bevolking in 1940 werd verdreven, werd tijdens de Tweede Wereldoorlog voor 80% verwoest. Rond de aangelegde vijver biedt het talrijke recreatiemogelijkheden (mountainbike, tennis, wandelingen). Er zijn meer dan twintig kilometer wandelpaden uitgezet: de start is ten zuiden van het dorp, vanaf de gîte d'étape (op de plaats van de hertogelijke en koninklijke zoutziederij).