VILLAGE DÉTRUIT DE FLEURY DEVANT DOUAUMONT

Het dorp Fleury devant Douaumont, gelegen op beboste hoogten, ontkwam vaak aan inname tijdens de opeenvolgende invasies die volgden op de Franse Revolutie van 1789, met name die van 1792, 1814 en 1870. Maar met de bouw van de linie van forten Séré de Rivières aan de Maaskust na de oorlog van 1870-71 werd het al snel een tragisch lot, want de centrale ligging tussen Douaumont, Souville, Vaux en het fort Froideterre werd niet benijdenswaardig tijdens het grote Duitse offensief van 1916. Aanvankelijk bracht de bouw van de omliggende forten echter een zekere welvaart dankzij een nieuwe toestroom van arbeiders en vervolgens soldaten. Tegen 1913 was de bevolking gestegen tot 422, waardoor kleine winkels, herbergen en ambachtslieden zich konden ontwikkelen naast de traditionele landbouwactiviteiten op het platteland. In september 1914 trok de Slag om de Marne enkele kilometers ten noorden van Fleury het front op en de inwoners dachten opnieuw aan deze nieuwe Duitse invasie te kunnen ontsnappen In 1915 was het gebied nog volledig intact en wemelde het van de gevechts- en logistieke troepen die zich voorbereidden om naar het front te gaan of er uitrustten na hun aflossing? Op 21 februari 1916, zodra het massale Duitse offensief begon, gelastten de Franse militaire autoriteiten de evacuatie van de inwoners naar Bras-sur-Meuse en Verdun. Op 24 februari 1916 leidde de val van het fort van Douaumont in het noorden en de opmars van Duitse troepen en zwaar geschut tot het begin van het bombardement en de geleidelijke vernietiging van het dorp. Maar pas na de val van het fort van Vaux, in het oosten, op 7 juni 1916, werd het dorp snel in een wurggreep gehouden en bevond het zich vanaf dat moment in de frontlinie. Vanaf die datum werden de Duitse bombardementen onophoudelijk, waardoor de infanterie het dorp op 23 juni 1916 voor het eerst kon naderen en binnenvallen. Maar terwijl de gevechten aan beide kanten woedden, werden de ruïnes de volgende dag, 24 juni, heroverd door de Poilus? maar deze herovering was van korte duur? In totaal werd het dorp 16 keer ingenomen tussen 23 juni en 18 augustus 1916, toen het uiteindelijk werd heroverd door het Marokkaanse Koloniale Infanterieregiment. Een van de oorlogsgebeurtenissen in de gemeente was de inname door de Duitsers op 11 juli 1916 van La Poudrière, een schuilplaats onder 10 meter rots waar kolonel Coquelin de Lisle, commandant van de 255e brigade, sneuvelde. In oktober en november 1916 werden de ruïnes gebruikt als uitvalsbasis voor de offensieven onder leiding van generaal Mangin, die de forten van Douaumont en Vaux heroverden op de vijand en de relatieve rust herstelden in het dorp, dat zes maanden lang onophoudelijk werd geteisterd, tot het einde van de oorlog. Geclassificeerd als "rode zone" en "Dood voor Frankrijk" verklaard in 1918, kreeg het in 1919 de unieke status van verwoest dorp. De inwoners waren niet in staat om hun leven daar weer op te bouwen en daarom bouwden ze in 1934 een kapel op de plaats van hun kerk, die volledig met de grond gelijk was gemaakt. In 1979 werd het standbeeld van Notre Dame de l'Europe symbolisch op de voorkant van de kerk geplaatst om de realiteit van de Europese unie in vrede te markeren. Twaalf jaar eerder, op 17 september 1967, werd het Monument van Verdun ingehuldigd, gebouwd op de plaats van het voormalige station van Fleury tegenover Douaumont op initiatief en in aanwezigheid van Maurice Genevoix, oprichtend voorzitter van het Comité National du Souvenir de Verdun. Dankzij de aanwezigheid van het Monument en de vele herdenkingsprojecten die sindsdien op haar grondgebied zijn uitgevoerd, is de gemeente Fleury-devant-Douaumont terecht het meest bezochte verwoeste dorp van allemaal geworden. Bezienswaardig: - De kapel Notre-Dame de l'Europe (fresco van een piéta door de heer Lantier in 1934, gebrandschilderde ramen gewijd aan de infanterist door Gruber in 1934); - Het oorlogsmonument; - Het Monument van Verdun (Museum van de Slag om Verdun) - Straatjes en markeringen van de straten en huizen van het verwoeste dorp. - Het ontdekkingspad van La Poudrière (overblijfselen van het oude wachthuis en het ravijn van de wijngaard) - 650 m botanisch pad tussen het Monument en het verwoeste dorp.