Tank Deborah

Tijdens opgravingen in november 1998 met de hulp van de Service Régional de l'Archéologie du Nord-Pas-de-Calais en de archeologische dienst van de stad Arras, ten zuiden van het terrein van het Château de Flesquières, ontdekte Philippe Gorczynski een zware Britse tank uit de Slag om Cambrai (20 november tot 6 december 1917) die al eenentachtig jaar onder drie meter aarde lag. Deze 28 ton zware Mark IV vrouwentank, gebouwd in Lincoln en Déborah (D 51 Evil) genoemd, is overgebracht naar een schuur, waarvan een van de binnenmuren talrijke inslagen van granaten en machinegeweren vertoont. De hoofdingang was een dubbele poort onder de vier zijtorens. De rupsbanden van de tank lopen over de lengte van het profiel en de brandstoftank is buiten geplaatst om het risico op brand te verkleinen. Deze tank, die plaats bood aan 8 mannen, werd bestuurd door majoor William Heap van de 12th Coy, D Battalion. De Mark IV werd ontworpen in oktober 1916 en ging in maart-april 1917 in productie. Het massale gebruik van tanks tijdens de Slag om Cambrai maakte deel uit van de strategie van generaal Julian Byng, commandant van het 3de Britse leger. Ze moesten worden gebruikt om door de onneembare loopgraven van de Hingenburglinie te breken, die in de winter van 1916 waren gebouwd. Ondanks het onmiskenbare succes van de tanks ging al het gebied dat de Britten tussen 20 en 23 november heroverden verloren tijdens het Duitse tegenoffensief op 30 november. Van de 378 gevechtstanks (476 tanks in totaal) die op 20 november werden ingezet, is alleen de tank Flesquières vandaag de dag nog te zien in Frankrijk. Gezien zijn onmiskenbare technologische, historische (getuige van het geweld van de Slag om Cambrai) en emotionele waarde werd in 1998 de Flesquières Tank Association opgericht om hem te behouden en te promoten. Sinds 14 september 1999 staat de tank op de lijst van industrieel erfgoed. De tank bevindt zich momenteel in het Centre d'Interprétation de la Bataille de Cambrai in Flesquières.