CHAPELLE SAINT AMANS

De kleine kapel Saint-Amans (12e eeuw) is meermaals bijna uit het landschap verdwenen. In 1814 gaf de Conseil d'Etat op verzoek van de burgemeester van Muret het bevel om het af te breken omdat het te duur werd geacht. Maar de inwoners van Muret kwamen in opstand tegen deze beslissing en verdreven de slopers. In augustus 1944 kreeg de kleine kapel nog een klap van het noodlot te verwerken: de explosie in de kruitfabriek van Fauga (hieronder gelegen), die grote schade veroorzaakte. Het dak werd geraakt en het gebouw raakte in verval. Het werd opnieuw verlaten. De kapel werd in 2000 gerestaureerd. De architect die verantwoordelijk was voor het project, Nathalie Prat, begon met de werkzaamheden. Het metselwerk werd versterkt, de oostelijke muur werd afgebroken en opnieuw opgebouwd, en bepaalde elementen die verdwenen waren, werden opnieuw opgebouwd, zoals het dak, de zijkapel, de sacristie, de glas-in-loodramen, de vloer en de kruisbloempjes van de "muurklokkentoren". Er werd een openbare oproep gelanceerd om de kapel van een altaar te voorzien, de klokken opnieuw te monteren en de resterende fresco's te restaureren. De Sint-Amanskapel heeft nu haar oorspronkelijke charme terug en laat weer van zich horen. Saint-Amans is een Romaanse kapel en wordt gekenmerkt door haar massieve, sobere architectuur sobere architectuur (weinig glas-in-loodramen). Ze is liturgisch georiënteerd van oost naar west. De kapel heeft een boogvormige klokkentoren in Toulouse-stijl met daarop een driehoekig fronton. De noordelijke muur bestaat ook uit afwisselende rijen roze baksteen en gele steen, typische materialen uit de streek. Saint-Amans heeft een onderscheidend kenmerk: de deur bevindt zich aan de zuidkant en niet onder de klokkentoren.