Festival de Rocamadour - Da Pacem Ensemble la Sportelle

een requiem zo zachtaardig als ikzelf," vertrouwde hij me toe, "een requiem waarvan gezegd is dat het niet de angst voor de dood uitdrukt; iemand noemde het een slaapliedje van de dood. Maar zo denk ik over de dood, als een gelukkige bevrijding, een streven naar het geluk aan gene zijde, in plaats van een pijnlijke doorgang Gabriel Fauré componeerde het na de dood van zijn beide ouders, op 42-jarige leeftijd moet hij de behoefte hebben gevoeld om zich met de dood te verzoenen, om het een menselijk gezicht te geven, een artistieke waarde. Als drager van hoop brengt dit werk vrede, een bron van zachte, tedere vreugde. De bijna liturgische eenvoud van de Litanies à la Vierge noire getuigt van Poulencs streven om zich opnieuw te verbinden met het geloof uit zijn kindertijd in de context van de tragische dood van zijn vriend, de componist Pierre-Octave Ferroud. De geest van Rocamadour is aanwezig in dit eenvoudige werk. "Ik heb geprobeerd het aspect [boerendevotie] te vangen dat me zo sterk trof op deze hoge plek. Daarom moet deze invocatie op een bijna rudimentaire manier gezongen worden In navolging van Francis Poulenc heeft Thierry Escaich een werk gecomponeerd als eerbetoon aan de Zwarte Madonna van Rocamadour. Ecce Pulchra es spreekt ons aan op de schoonheid die in ieder van ons aanwezig is. De Ster van de Zee, Stella maris, leidt ons langs een pad van vrede en hoop. Drie componisten die door middel van hun muziek een sterke en krachtige boodschap uitdragen, in muziek die doordrongen is van licht en kleur en die tederheid en zachtheid vermengt. Het eindresultaat is de hoop op vreugdevolle vrede. Distributie Ensemble La Sportelle Alix Dumon-Debaecker dirigent Emmeran Rollin orgel 12 zangers